Een oude bergboer liep urenlang door diepe sneeuw om de zondagsdienst in een kleine afgelegen kapel bij te wonen. Toen hij aankwam, merkte hij dat hij de enige bezoeker was – behalve de prediker. De prediker keek hem aan en zei: "Ik weet niet of het zin heeft om de dienst te houden.
Misschien kunnen we beter naar huis gaan om ons op te warmen." De boer haalde rustig zijn schouders op en antwoordde: "Tja, ik ben maar een eenvoudige boer. Maar als ik mijn kudde ga voeren en er komt maar één dier opdagen, dan stuur ik het zeker niet met lege maag weg."
De prediker voelde zich aangespoord en hield de volledige kerkdienst – met liederen, lezingen en preek, alsof de kapel vol zat. Na bijna twee uur sloot hij af met een voldaan gevoel en dacht trots aan zijn verantwoordelijkheidsgevoel. Toen ze samen terug naar huis liepen, vroeg de prediker:
"Was het goed zo?" De boer glimlachte: "Tja, ik ben maar een eenvoudige boer. Maar als er maar één dier komt… dan geef ik het niet het eten voor de hele kudde."

Nadenkertje

Plichtsbesef is eervol, maar echte wijsheid is weten wanneer minder meer is.
Stem je inzet af op wat iemand écht nodig heeft –niet op wat jij denkt dat er moet gebeuren.