Een leeuw met angst

Er was eens een leeuw die nergens bang voor was, behalve voor het kukelen van een haan. De koude rillingen liepen hem over het lijf als hij een haan hoorde kukelen. Op een dag vertelde hij zijn angst aan een olifant, en deze moest er erg om lachen.

‘Hoe kun je nu bang zijn voor het kukelen van een haan?’ vroeg de olifant. ‘Onbegrijpelijk!’

Op dat moment zoemde er een mug rond de olifant, waardoor de olifant helemaal in paniek raakte en wild met zijn slurf om zich heen sloeg. ‘Als hij mij in mijn oor prikt, ben ik verloren,’ zei hij, en hij kromp helemaal in elkaar van angst. Nu moest de leeuw heel hard lachen.

‘Zo’n klein mugje?’ zei hij. ‘Onbegrijpelijk!’

Nadenkertje
Als we onze angsten door de ogen van anderen zouden kunnen zien, zouden we misschien beseffen dat ze vaak helemaal niet logisch zijn. Wat voor de één angstaanjagend is, lijkt voor de ander totaal ongevaarlijk – en andersom. Het is niet altijd makkelijk om angst, die van jezelf of van een ander, te begrijpen.