Een docent is nutteloos?

Er was eens een docent die elke dag met enthousiasme lesgaf. Maar de laatste tijd begonnen zijn studenten te denken dat hij overbodig was. "Waarom zouden we luisteren? Alles staat toch online. Een docent is eigenlijk niet nodig!" zeiden sommigen. De docent besloot iets anders te proberen. Hij stopte met lesgeven en keek tijdens de les alleen nog maar op zijn telefoon. De studenten gingen eerst vol zelfvertrouwen zelf aan het werk. Maar al snel ontstond er verwarring. Er kwam een toets aan, daarna de eindexamens. "Wat als we niet genoeg weten?" vroegen ze zich af, terwijl de spanning opliep. Huiswerk bleef liggen, vragen bleven onbeantwoord en de onzekerheid groeide. De docent keek rustig toe, tot de studenten uiteindelijk uitriepen: "We hebben u echt nodig! Wilt u alsjeblieft weer lesgeven, anders halen we het nooit! We kunnen dit niet alleen!" Toen legde de docent zijn telefoon weg en zei: "Zie je? Zonder structuur en begeleiding raak je snel verdwaald. Het gaat niet alleen om informatie, maar om richting en begrijpen. "De studenten begrepen het eindelijk: de docent was allesbehalve overbodig. Toen hij weer lesgaf, kreeg alles betekenis en verdwenen hun zorgen.

Nadenkertje
Toegang tot kennis is niet hetzelfde als écht begrijpen. Technologie kan veel, maar kan nooit volledig de menselijke verbinding en begeleiding vervangen. Een docent is meer dan iemand die lessen geeft: hij is de brug tussen informatie en inzicht, de anker in een zee vol prikkels, en degene die richting en vertrouwen geeft. Zonder docent is leren als een schip zonder roer — geen koers, geen doel, geen succes. Wie heeft jou ooit geholpen toen informatie alleen niet genoeg was?