De groet

In een dojo trainde een jongen die sterker was dan alle anderen. Maar hij groette nooit – niet zijn meester en ook niet zijn medeleerlingen.

Tijdens het examen was hij de beste. Toch weigerde de meester hem het certificaat te geven en draaide hem de rug toe.

De jongen riep boos: “Waarom?! Ik ben de sterkste!”

De meester antwoordde: “Ik leer geen krijgskunst aan iemand die geen respect kent.
Een vuist zonder eer is een gevaar – voor anderen en voor jezelf.”

Beschaamd boog de jongen diep en fluisterde: “Het spijt me, meester.”

De meester glimlachte en zei: “Nu ben je klaar om te leren.”

Waarom het groeten in de krijgskunst zo belangrijk is
In de krijgskunst begint en eindigt elke les met een groet.
Dat is geen simpele beleefdheid, maar een oefening in respect.

Je groet de meester, je medeleerlingen, de traditie, en ook de kracht en vaardigheden die je zelf ontwikkelt.
Wie door training sterker wordt, kan een gevaar zijn voor anderen en voor zichzelf als hij zijn kracht misbruikt.
Daarom leren we in de krijgskunst eerst respect, discipline en nederigheid.

Het groeten herinnert ons daar elke dag aan.
Een oprechte groet toont waardigheid.
Een agressieve groet – of helemaal geen groet – laat zien dat je nog niet klaar bent om deze weg te gaan.

Krijgskunst zonder respect is geen kunst, maar pure geweldpleging.
Zoals de oude meesters zeggen:
De groet opent de weg naar de mat én naar jezelf.

Nadenkertje
Respect is de eerste en laatste techniek die je in het dojo moet leren – en ook de belangrijkste in het leven.
Hoe vaak vergeet jij respect te tonen voor datgene wat jou draagt en helpt om te leren?

Karate begint en eindigt met een groet.