Een leeuw met angst

Moraal verhaal over angst en relativeren

Er was eens een leeuw die nergens bang voor was, behalve voor het kukelen van een haan. De koude rillingen liepen hem over het lijf als hij een haan hoorde kukelen. Op een dag vertelt hij zijn angst aan een olifant en deze moet er erg om lachen. ‘Hoe kun je nu bang zijn voor het kukelen van een haan?’, vraagt hij de leeuw. ‘Onbegrijpelijk!’ Op dat moment zoemt er een mug rond de olifant, waardoor de olifant helemaal in paniek raakt en wild met zijn slurf om zich heen slaat. ‘Als hij mij in mijn oor prikt, ben ik verloren’, zegt hij, en hij kruipt helemaal in elkaar van angst. Nu moet de leeuw heel hard lachen. ‘Zo’n klein mugje?’, zegt hij. ‘Onbegrijpelijk!’

*Ter overdenking
Als wij onze eigen angst door de ogen van een ander zouden kunnen zien, dan zouden we ons misschien realiseren dat de meeste van onze angsten eigenlijk nergens op slaan. Zo moeilijk kan het ook zijn om je eigen angst of die van een ander te begrijpen! Wat voor de één spannend, angstig, of gevaarlijk is, kan voor een ander heel normaal zijn en andersom.