Twintig witte muizen en één grijze

In de klas van Meneer Muis zaten twintig kleine witte muizen. Alles ging goed, de klas was vriendelijk en harmonieus. Iedereen behandelde elkaar met respect – tenslotte waren ze allemaal hetzelfde: wit. Op een dag kwam er een nieuwe muis in de klas. Zij was niet wit, maar grijs. Deze grijze muis deed alles anders. Plotseling ging er van alles mis, de sfeer werd slechter, de witte muizen ergerden zich en vonden de grijze muis respectloos. Ze eisten dat Meneer Muis haar uit de klas zou zetten. Maar Meneer Muis zei: “Nee. Ik heb de grijze muis juist hierheen gehaald, zodat jullie leren wat écht respect betekent. Toen jullie allemaal gelijk waren, was het makkelijk om respectvol te zijn. Maar pas als iemand anders is, laat je zien hoe respectvol je werkelijk bent. Als ik haar nu wegstuur, zullen jullie nooit begrijpen wat respect écht inhoudt. 
Zij is de belangrijkste muis in de klas, omdat jullie aan haar leren hoe je verschillen accepteert.” Hij legde uit: “Discriminatie ontstaat uit angst voor verandering, voor het onbekende, voor andere meningen. Jullie hoeven jezelf niet te veranderen, maar je kunt ook niet verwachten dat de grijze muis net zo wordt als jullie. Uiterlijk zijn we verschillend – wit, grijs, bruin, gevlekt – maar we zijn allemaal muizen. Iedereen voelt en denkt anders. Dat maakt ons bijzonder. Als jullie haar respect geven, zal zij jullie respect teruggeven.”

Nadenkertje

Is het makkelijker om mensen te respecteren die op jou lijken? Echt respect begint daar waar het ongemakkelijk wordt – wanneer iemand anders denkt, eruitziet of handelt. Kun jij luisteren zonder meteen te hoeven instemmen? Kun jij je standpunt heroverwegen als je nieuwe perspectieven tegenkomt? Respect betekent niet dat je anderen meer op jou laat lijken, maar dat je hen ziet zoals ze zijn. Verschillen scheiden ons niet – angst doet dat. Kies nieuwsgierigheid in plaats van oordeel.

Geef respect om respect te ontvangen.
“Echt respect begint waar comfort eindigt.”