De uil en de flamingo

Er was eens een flamingo die ‘s ochtends wakker werd en zei: ‘Het wordt een mooie dag, de zon schijnt en de lucht is blauw.’ Een uil, die in de boom zat, zei: ‘Wat kraam jij nu voor onzin uit, het wordt nacht, er is helemaal geen zon en de lucht is niet blauw.’ De flamingo zei toen: ‘Ik weet toch dat het dag wordt en ik zie toch dat de lucht blauw is. Kijk zelf dan toch!’ De uil keek rond en zei: ‘Je bent gek. Ik weet zeker dat het nacht is en volgens mij ben jij kleurenblind, want de lucht is helemaal niet blauw.’ De uil en de flamingo kregen ruzie met elkaar totdat de uil zei: ‘Ik zal je bewijzen dat het nacht is, dat de lucht zwart is en dat er geen zon is. Kom maar met mij mee.’ 

De uil nam de flamingo mee naar een bos vol uilen. Hij vertelde de andere uilen dat de flamingo dacht dat het dag werd, dat de lucht blauw was en dat de zon scheen. Maar alle uilen zeiden dat het nacht werd, dat de lucht niet blauw was maar zwart en dat de zon niet scheen. ‘Laat ons slapen en hou op met die onzin!’ De uil zei tegen de flamingo: ‘Zie je nu dat ik gelijk heb? Zeg nooit meer zulke onzin en ga ook slapen.’

De flamingo was in de war. "Ik had beter niets kunnen zeggen," dacht hij. "Het had zo’n mooie dag kunnen worden. De hemel is blauw, en de zon zo warm. "Maar uilen kunnen niet zien wat flamingo’s zien, en andersom. Moest de flamingo dan maar gaan slapen? Wat denk jij? Natuurlijk niet.
De flamingo moet zichzelf trouw blijven, het daglicht, de zon en de blauwe lucht genieten. De uil probeerde haar kijk op de dingen als de enige juiste neer te zetten, door andere uilen om hun mening te vragen. Had ze flamingo’s gevraagd, dan zouden die het tegenspreken. Ze wilde – of kon – niet door de ogen van de flamingo kijken. Maar hadden de uilen dan ongelijk? Zijn uilen niet bekend om hun wijsheid? Had deze uil niet duidelijk “bewezen” dat zij gelijk had? Ja, maar uilen zijn nachtdieren, zij leven in de nacht. En deze uil had moeten weten dat flamingo’s anders leven. In dit verhaal was de uil niet wijs, maar koppig. Had zij haar kennis goed gebruikt, dan was zij gaan slapen. Dan had de flamingo een mooie dag gehad, en de uil een goede nacht.

Nadenkertje
Dit verhaal herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om jezelf trouw te blijven – ook als anderen jouw werkelijkheid niet begrijpen. De flamingo zag de zon, de blauwe lucht en voelde het begin van de dag. Maar omringd door uilen, die alleen de nacht kenden, begon hij aan zichzelf te twijfelen. Wat voor de één vanzelfsprekend is, kan voor de ander onvoorstelbaar zijn – en dat is niet verkeerd, alleen anders. We hoeven de wereld niet allemaal op dezelfde manier te zien. Als je een flamingo bent, probeer dan niet te leven als een uil. Want als je je alleen maar aanpast, verlies je dat wat jou uniek maakt.