De mediterende kikker

Op een rustig plekje, een beetje afgezonderd in de drukke vijver, zat een kleine kikker op een lelieblad. Libellen zoemden, vissen plonsden en de andere kikkers kwaakten door elkaar heen. Een jonge kikker sprong nieuwsgierig dichterbij en vroeg: „Hé, wat doe jij daar eigenlijk? Waarom spring je niet mee of vang je geen vliegen?“ De kikker op het blad hield zijn ogen gesloten en zei zachtjes: „Ik adem in… ik adem uit… dat is wat ik doe. “De jonge kikker keek verbaasd. Toen opende de mediterende kikker langzaam één oog en glimlachte: „Dit is mijn gelukkige plek.“
De jonge kikker dacht even na en zei toen: „Maar hoe kan dat? Het is toch lawaaierig en vol drukte!“ De kikker glimlachte en antwoordde: „Misschien kun je de wereld niet stil maken. Maar jezelf wel. Probeer het maar eens.“De jonge kikker werd stil en luisterde naar zijn ademhaling. En voor het eerst hoorde hij hoe mooi het water kabbelde en hoe rustig het kon zijn – midden in alle drukte. 

Nadenkertje

Rust vinden kun je oefenen. Je hoeft de wereld niet te veranderen, alleen de manier waarop je ermee omgaat. Als je stil wordt en op je adem let, vind je vrede in jezelf – net zoals de kikker op zijn blad. Je hoeft niet te wachten tot alles om je heen rustig is. De wereld kan lawaaierig blijven, maar jij kunt ervoor kiezen rustig te zijn.

Adem in… adem uit… jouw vrede begint bij jezelf.