
Het vertrouwen in de koker
Er was eens een leerling van een beroemde krijgskunstschool, waar men niet alleen leerde vechten, maar ook leerde leven volgens waarden als eer, discipline en vertrouwen. De leerling had vele jaren hard getraind en grote vooruitgang geboekt. Op een dag ging hij naar zijn meester en zei: “Meester, ik heb hard gewerkt en alles geleerd wat u mij tot nu toe hebt willen leren. Wanneer brengt u mij eindelijk de geheime, dodelijke technieken bij waarover ik heb gehoord? Ik ben er klaar voor.” De meester keek hem lang aan, zweeg even en knikte toen langzaam. “Ik zal erover nadenken en mijn eigen meester om raad vragen,” zei hij. “De geheime technieken leren we alleen aan leerlingen in wie we volledig vertrouwen hebben.” De meester pakte een houten koker van de muur, stopte er enkele papieren in, verzegelde deze en gaf hem aan de leerling. “Ga naar mijn meester. Hij wacht op je. Geef hem deze koker en wees er voorzichtig mee. Open hem niet. Dit is een beproeving, ook al kan ik je niet vertellen welke.” De leerling boog, nam de koker aan en vertrok. Eerst was hij trots – dit was zijn moment. Maar hoe langer hij liep, hoe meer de twijfel aan hem begon te knagen. “Waarom mag ik er niet in kijken? Wat zou erin zitten? Misschien zijn dit de geheime technieken! Als ik ze lees voordat ik aankom, kan ik mijn meester verrassen!” Zijn nieuwsgierigheid groeide en groeide. Op een eenzame weg stopte hij, keek om zich heen om te zien of niemand hem zag, en trok langzaam het deksel van de koker. Hij keek erin… en nog voor hij goed kon reageren, schoot er een klein muisje uit de koker. Het diertje verdween in de struiken. De leerling verstijfde. Hij keek naar de lege koker, dacht aan het verdwenen muisje… en begreep. Hij had het vertrouwen van zijn meester geschonden. Zijn eer, zijn geduld en zijn betrouwbaarheid waren op de proef gesteld – en hij had gefaald. Met een zwaar hart vervolgde hij zijn weg naar de oude meester. Toen hij daar aankwam en hem de lege koker overhandigde, keek de oude meester hem in de ogen en zei alleen: “Een hand die zijn nieuwsgierigheid niet kan bedwingen, kan geen zwaard hanteren dat geheimen bewaart.”
Nadenkertje
Het zwaard hoort bij wie geheimen kan bewaren. Ben jij die persoon?
Niet alles wat je nú kunt openen, hoor je al te zien. Kun jij wachten?
Nieuwsgierigheid test je slimheid; vertrouwen test je karakter. Welke wint bij jou?
Muis uit de koker – door nieuwsgierigheid bevrijd – het zwaard keert zich om.