De les van het theekopje

Een gevorderde leerling, trots op zijn rang en zijn kennis, bezocht op een dag een bekende meester in vechtkunst om zijn training te verdiepen.
Toen de meester begon te spreken, onderbrak de leerling hem telkens weer: "Ja, die techniek ken ik al… Dat doen we ongeveer zo in mijn dojo… Dat concept is mij ook bekend…" Na een tijdje zei de meester niets meer. In plaats daarvan pakte hij een theekopje en begon thee in te schenken. Hij schonk door tot het kopje vol was – en bleef verder schenken. De thee stroomde over de rand en op de tafel. "Meester, stop!" riep de leerling. "Het kopje is vol. Er kan niets meer bij!"

De meester keek hem rustig aan en zei: "Precies. Jij bent als dit kopje – vol met meningen, vergelijkingen en overtuigingen. Als je je kopje niet eerst leegmaakt, hoe wil je dan iets nieuws opnemen?"

Nadenkertje
In vechtsport begint echte vooruitgang daar waar het ego ophoudt. Een vol kopje kan niets meer opnemen. Een starre geest kan zich niet aanpassen. Om te groeien, als vechter én als mens, moeten we soms eerst afleren wat we denken te weten. 

100 Wijsheidsverhalen